Sıcak işlenenlerin bütünlüğünü korumak için uygun kaynak işlemini seçmek çok önemlidir. alaşım çelik kare çubuklar . Bir kaynak tekniğinin seçimi büyük ölçüde alaşım türüne, amaçlanan uygulamasına ve istenen mekanik özelliklere bağlıdır. Örneğin, MIG (metal inert gaz) kaynağı, daha hızlı üretim ve alaşım çeliğin daha kalın bölümlerinin verimli birleştirilmesi için yaygın olarak kullanılır. Öte yandan, TIG (Tungsten inert gaz) kaynağı, görünüm ve gücün en önemli olduğu yüksek kaliteli veya kritik kaynaklarda olduğu gibi hassasiyet ve kontrol gerektiğinde genellikle tercih edilir. Stick kaynağı başka bir seçenektir ve özellikle dış mekan veya ağır hizmet uygulamalarında çok yönlülüğü için kullanılır.
Kaynaktan önce, bağı zayıflatabilecek veya kaynaktaki kusurlara neden olabilecek kirleticilerin tanıtılmasını önlemek için uygun yüzey hazırlığı esastır. Alaşım çelik kare çubuklarının yüzeyi, aşındırıcı malzemeler veya kimyasallar kullanılarak herhangi bir yağ, pas, değirmen ölçeği veya enkazdan temizlenmelidir. Kirleticiler, baz malzeme ve dolgu metali arasında zayıf füzyona yol açabilir, bu da zayıf eklemlere veya potansiyel başarısızlık noktalarına neden olabilir. Bazı alaşımlar için, özellikle daha kalın bölümlerde çatlama riskini azaltmak için kaynaktan önce çeliğin ön ısıtılması önerilebilir. Ön ısıtma, kaynak bölgesi ve çevre malzeme arasındaki sıcaklık farkını azaltarak daha kontrollü termal genleşme ve kasılma sağlar.
Kaynak işlemi sırasında aşırı ısı girişi, sıcak işlenmiş alaşım çeliğinin mekanik özelliklerini olumsuz etkileyebilir, bu da potansiyel olarak mikrokapıda kırılganlık, azalmış mukavemet veya bozulmaya neden olabilecek değişikliklere yol açabilir. Akım, voltaj, seyahat hızı ve elektrot tipi gibi kaynak parametrelerini ayarlayarak ısı girişini kontrol etmek önemlidir. Çok fazla ısı kullanmak, malzemenin lokalize aşırı ısınma yaşamasına neden olabilir, bu da daha yumuşak alanların oluşumuna veya artık gerilmelerde bir artışa yol açabilir, bu da daha sonra bükülme veya çatlama ile sonuçlanabilir. Anahtar, alaşımın özelliklerini bozacak sıcaklık sınırlarını aşmadan ses, güçlü bir kaynak üretmek için gerekli en düşük ısı girişini kullanmaktır. Tipik olarak, çok geçişli bir kaynak tekniği kullanmak, ısı girişinin daha etkili bir şekilde kontrol edilmesine yardımcı olabilir.
Kaynaktan sonra, kaynaklı alanın mekanik özelliklerini, özellikle yüksek mukavemetli alaşımlar için geri yüklemek için boşaltma sonrası ısıl işlem (PWHT) gereklidir. Stresten vazgeçme veya tavlama gibi ısı işlem süreci, kaynak işlemi sırasında gelişen içsel stresleri azaltmaya yardımcı olur ve malzemenin sünekliğini ve tokluğunu artırır. Post-Post tedavisi, kaynaklı bileşenin belirli bir sıcaklığa ısıtılmasını ve yavaşça soğumasına izin vermeden önce bir süre boyunca bu sıcaklıkta tutulmasını içerir. Bu, malzemeyi yumuşatmaya, kırılganlığı azaltmaya ve kaynak alanının temel malzemeye benzer özelliklere sahip olduğundan emin olmaya yardımcı olur. PWHT, özellikle stres çatlaması veya bozulmaya daha duyarlı olan alaşım çeliğinin veya yüksek alaşımlı malzemelerin daha kalın bölümleri için önemlidir.
Dolgu metali, kimyasal bileşim, mekanik özellikler ve termal özellikler açısından temel malzeme ile uyumlu olmalıdır. Temel alaşımdan benzer veya daha yüksek mukavemete sahip bir dolgu malzemesi, kaynağın benzer veya hatta daha büyük streslere dayanabilmesini sağlar. Dolgu malzemesi daha düşük mukavemet varsa, kaynakta zayıf bir nokta oluşturabilir ve yük altında arızaya yol açabilir. Dolgu malzemesi, uygun metalurjik özellikleri sağlamak ve korozyon veya çatlama gibi sorunlardan kaçınmak için alaşım tipiyle (örn. Düşük alaşım, paslanmaz veya alet çeliği) eşleşmelidir. Örneğin, daha yüksek tokluğa sahip dolgu malzemeleri kullanmak, özellikle yüksek stresli veya döngüsel yükleme uygulamalarında kaynağın genel dayanıklılığını artırmaya yardımcı olabilir.
